“Er is geen grotere daad van naastenliefde dan iemand helpen om op een waardige manier te sterven”

Sogyal Rinpoche, Tibetaanse geestelijke

Weten dat de dood dichtbij is, maakt het leven voor veel mensen intenser. Het kan zowel intens verdrietig en ontwrichtend zijn als ook intens waardevol en verbindend. Dat geldt niet alleen voor degene die gaat sterven maar ook voor familie en vrienden. Ik geloof dat wanneer je deze periode met elkaar doorleeft, je je beter voorbereid op het afscheid. En dat het de achterblijvers helpt bij vervolgen van hun levenspad. En soms kun je daarbij een beetje hulp gebruiken.

Wanneer je stervende bent

Hoe moeilijk is het om te praten over doodgaan, zeker met je dierbaren. En zo niet nog moeilijker om bewust bezig te zijn met afscheid nemen. Niet in de laatste plaats vanwege het besef dat de dood zo dichtbij is. Afscheid nemen kan echter ook rust geven. Je kunt je dierbaren laten weten wat zij voor jou hebben betekent en onuitgesproken zaken met hen delen. Ik help je om onder woorden te brengen wat misschien niet lukt. Om onderwerpen bespreekbaar te maken met de mensen om je heen en om in alle rust te praten over je twijfels, je vragen in deze fase. Naast aandacht voor jou heb ik oog voor alle betrokkenen en hun eigen rol en gevoelens die op kunnen spelen.

De gesprekken kunnen plaatsvinden bij mij of bij jou thuis. Maar we kunnen bijvoorbeeld ook gaan wandelen (wanneer je daar toe in staat bent) of op een andere plek afspreken die op dat moment voor jou goed is. Omdat niet iedereen in de buurt van Deventer woont, reis ik ook nu en dan naar andere steden waar ik bijvoorbeeld meerdere gesprekken op een dag plan, of kunnen we de gesprekken via Skype doen. De vorm en frequentie bepalen we samen, er is veel mogelijk.

Wanneer een dierbare stervende is

Afscheid nemen van iemand die je dierbaar is, is een van de moeilijkste taken die een mens te doen heeft. Het betekent dat je iemand gedwongen los moet laten. Dat je je moet voorbereiden op een afscheid en een leven zonder de ander. Wanneer iemand ziek is en je weet dat er geen kans meer is op genezing, kent ieder zijn eigen reacties. Deze werkelijkheid moeten accepteren, praktische zaken regelen, zorg hebben voor anderen in je gezin of omgeving en zorgen voor jezelf, moeten allemaal naast elkaar gebeuren. Afscheid nemen is in deze fase niet iets waar velen aan willen of kunnen denken. Het onderwerp ‘doodgaan’ aankaarten is vaak moeilijk en vraagt om rust, tijd en dat alle betrokkenen daarvoor open staan. Ik ben als buitenstaander in staat om onderwerpen bespreekbaar te maken, emoties onder woorden te brengen, te luisteren en de juiste vragen te stellen. Daarbij de grenzen van een ieder te respecteren en te bewaken.