Slechts een rijbewijs vereist
Hoewel nog geen oude rot in het vak, heb ik als uitvaartbegeleider al heel wat gezien en gehoord. Hele mooie en betrokken dingen. Van mensen die hun werk met hart en ziel doen. Die altijd verder gaan dan wat zij moeten doen. Ik zie echter ook hele lelijke dingen. Stiekem best vaak. Zaken waar ik tenminste mijn wenkbrauwen bij optrek. Meestal voortkomend uit gebrek aan tijd en empathie. Gebaseerd op gemakzucht. Maar wat ik nu las overtrof dat allemaal. Het was een bericht van een uitvaartonderneming in ons land. Zij zoeken nieuwe collega’s. Uitvaartbegeleiders. Als je interesse hebt kun je hen een whatsapp bericht sturen. Ja, je leest het goed. Geen motivatiebrief met cv. Maar een whatsapp bericht. Ik hoop van harte dat er na dat whatsapp bericht alsnog een verzoek volgt hen een uitgebreide motivatie te sturen. Maar de rest van het bericht geeft voor die hoop niet veel aanleiding. Er stond namelijk bij vereisten voor deze functie: een rijbewijs. Ik zocht naar de rest van de opsomming. Er stond immers vereisten en niet vereiste. Maar dit was het. Rijbewijs. Punt. Ik ben geschokt. Ontredderd ook. En ja, zelfs een beetje misselijk. Uitvaartbegeleiders. Dat zijn mensen die op een van de meest cruciale momenten in iemands leven, alles uit de kast moeten halen om een afscheid te realiseren dat aansluit bij wie iemand was en wie diegene achterlaat. Die een enorme dosis empathisch vermogen bezitten. Die zich verdiepen in een gezin. Die steeds opnieuw aansluiten bij wie er een beroep op hen doet, bij wat er gebeurt. Die ogen en oren op twintig plekken hebben. Die op onverwachte momenten en als de emoties hoog oplopen het hoofd koel houden. Die overzicht bewaren. En die steeds weer in staat zijn om een strakke planning en zakelijke afspraken te combineren met rust, vertrouwen en warmte. Het is voor mij een reality check. Omdat ik dacht dat er al heel wat aan het veranderen is in de uitvaartwereld. Dat we afstappen van de routine en afstandelijke ingetogenheid die ons landschap van de dood aldoor zwart en grijs maakten. Maar we zijn nog niet zover. Nog lang niet zelfs als ik deze onderneming zie. Ik hoop dat niemand ooit een uitvaartbegeleider treft voor wie slechts het behalen van het rijbewijs een motivatie is geweest voor dit werk. En als dat wel zo is: kom voor jezelf op, stuur hem of haar weg. En roep om iemand die wel al de kwaliteiten bezit. En die er alles aan doet om een uitvaart te regelen die recht doet aan een leven. Al komt die met de fiets, de bus of met de koets. Te paard. met de taxi of desnoods het hele eind lopend. GEEN RIJBEWIJS VEREIST!!